การโจมตีที่ร้ายแรงในกรุงปารีสโดยกลุ่ม บาคาร่าออนไลน์ อิสลามิสต์ชาวฝรั่งเศสที่มีความสัมพันธ์กับตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ (MENA) กระตุ้นให้เกิดการตอบสนองพื้นฐานหลายประการการตอบสนองที่สำคัญประการหนึ่งคือการยืนกรานในวงกว้างว่าการกระทำของผู้ที่ใช้ความรุนแรงเพียงไม่กี่คนไม่ได้หมายความว่าศาสนาอิสลามเป็นศาสนาระดับโลกที่มีผู้นับถือศาสนามากกว่า 1 พันล้านคน
แท้จริงแล้ว ชาวมุสลิมส่วนใหญ่ไม่มีมนุษยธรรมในวงกว้าง
ไม่ได้คลั่งไคล้มากไปกว่าใครๆ ดังที่เห็นได้ชัดเจนในปารีสด้วยการกระทำที่กล้าหาญของพนักงานมุสลิมในร้านขายของชำโคเชอร์ที่ถูกปิดล้อม หรือการเสียชีวิตของเจ้าหน้าที่ตำรวจชาวมุสลิมชาวฝรั่งเศสที่ปกป้อง ชาร์ลี เอ็บโด.
ผู้คนต่างถามว่าทำไม อย่างน้อยก็ในช่วงเวลานี้ในประวัติศาสตร์โลก ความรุนแรงที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งและรุนแรงที่สุดที่เกิดขึ้นอย่างชัดแจ้งในชื่อศาสนา ดูเหมือนว่าจะเกิดขึ้นในประเทศในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ และ/หรือในนามของศาสนาอิสลามสาขาใดสาขาหนึ่ง
แม้แต่นักวิชาการอย่างฉัน – ที่ได้ศึกษาความหลากหลายของแนวความคิดในศาสนาอิสลาม – และมีเพื่อนที่เป็นมุสลิมหลายคน คำถามยังคงถากถาง: เหตุใดมุสลิมส่วนน้อยที่มีความสัมพันธ์กับตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือจึงโจมตีอย่างรุนแรงต่อศาสนาและ พหุนิยมอื่น ๆ ?
ตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือมีความพิเศษอย่างไร
พูดแบบนี้: หากความรุนแรงของอิสลามิสต์ที่เชื่อมโยงกับตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือเป็นปัญหา การมองที่ระดับภูมิภาค มากกว่าปริศนาทางศาสนาอาจได้ผลมากกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของความหลากหลายของศาสนาอิสลามทั่วโลก
คำถามที่ว่าทำไม MENA ได้ก่อให้เกิดความรุนแรงขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ อาจมีคำตอบมากมาย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องการเน้นที่นี่
ลัทธิล่าอาณานิคมในภูมิภาคและรัฐบาลเผด็จการที่ตามหลังการถอนตัวของจักรวรรดิอังกฤษ ฝรั่งเศสและออตโตมัน ได้จัดลำดับความสำคัญเป็นพิเศษในการปราบปรามผู้เห็นต่างอย่างรุนแรง การปราบปรามอย่างรุนแรงนี้มีอิทธิพลต่อขบวนการต่อต้านอิสลามิสต์จำนวนมากในปัจจุบัน
หลายประเด็นจาก “การเมืองตะวันออกกลาง 101” ที่ควรค่าแก่การจดจำ
ประการแรก มีอุดมคติของอารยธรรมอิสลามก่อนการล่าอาณานิคมและความหวนคิดถึงความเหนือกว่าทางปัญญาและวัฒนธรรม ลองนึกถึงตัวอย่างที่มักถูกอ้างถึงของเครื่องมือนำทางที่อาหรับประดิษฐ์ขึ้น นั่นคือแอสโทรลาเบ ในทางตรงกันข้าม ความสัมพันธ์กับยุโรปไม่เคยง่ายเลย อันที่จริงแล้ว พวกเขามีความรุนแรงตั้งแต่ต้น และยิ่งแย่ลงไปอีกเมื่อการปกครองของอาณานิคมเข้ามา
ความไร้จุดหมายที่สัมพันธ์กันของรัฐในทุกวันนี้ในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือมักถูกตำหนิว่าเป็นมรดกของการปฏิบัติอาณานิคมเช่นที่มหาอำนาจยุโรปดึงพรมแดนตามอำเภอใจและฝึกฝน “การแบ่งแยกและการปกครอง” เพื่อช่วยในการควบคุมกลุ่มชาติพันธุ์และศาสนาที่หลากหลายของภูมิภาค . ทั้งหมดนี้ช่วยอธิบายได้ว่าทำไมความสามัคคีทางการเมืองในอิรัก ลิเบีย ซีเรีย และเยเมนจึงไม่รอดจากการล่มสลายของเผด็จการบีบบังคับ
ประการที่สองแม้ว่าลัทธิเผด็จการในตะวันออกกลางจะไม่สามารถตำหนิมรดกอาณานิคมได้อย่างสมบูรณ์แต่ก็สะดวกสำหรับชาวตะวันออกกลางที่จะกล่าวว่าการกระทำในอดีตและปัจจุบันของตะวันตกมีส่วนทำให้ความสัมพันธ์ขาดประชาธิปไตยใน MENA ความปรารถนาทางการเมืองและเศรษฐกิจของประชาชนถูกกดขี่ทั่วทั้งภูมิภาค ในทางกลับกัน ความไม่พอใจที่แพร่หลายนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการลุกฮือของชาวอาหรับในปี 2554 มาก เช่นเดียวกับการฟันเฟืองที่ตามมาในอียิปต์และที่อื่นๆ
ประการที่สาม การปราบปรามนี้รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวทีของการแสดงออกอย่างเสรี ซึ่งรัฐบาลและขบวนการฝ่ายค้านที่พวกเขาได้ก่อกำเนิดขึ้น มักจะให้เหตุผลว่าควรปฏิบัติต่อผู้คัดค้านทางการเมืองและนักข่าวอย่างโหดเหี้ยม ในนามของการเสริมสร้างความเป็นปึกแผ่นทางสังคม
ความหมายโดยสรุปทั้งหมดนี้คือตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือเป็นภูมิภาคที่มีความขุ่นเคืองใจต่อรัฐบาลในระดับที่ไม่ปกติ และมีตัวอย่างการใช้กำลังจำนวนมากในการต่อต้านการต่อต้านออร์ทอดอกซ์ทางการเมืองอย่างเปิดเผย
ก่อนและหลังอาหรับสปริง
ก่อนปี 2011 รูปแบบปกติคือการบังคับกลุ่มการเมืองอิสลามิสต์ให้อยู่ใต้ดิน ซึ่งมักส่งผลให้กลุ่มเหล่านี้เป็นภาพสะท้อนของรัฐที่ผิดกฎหมาย
ด้วยความผิดหวังในวงกว้างหลังจากการจลาจลในปี 2554 รัฐต่างๆ เช่นอียิปต์ได้กลับไปใช้รูปแบบของกลุ่มปราบปรามอย่างรุนแรง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มอิสลามิสต์ ซึ่งถูกอ้างว่าบ่อนทำลายความเป็นปึกแผ่นทางสังคม
ในเวลาเดียวกัน และค่อนข้างแดกดัน อียิปต์และรัฐ MENA อื่น ๆ อีกหลายแห่ง อยู่ในแนวหน้าของการปราบปรามนักข่าวที่พวกเขาเห็นว่าเป็นอันตรายต่อค่านิยมของชาติหรือความเหนียวแน่น การเซ็นเซอร์ตนเองของนักข่าวและการเซ็นเซอร์สื่อโดยทั่วไปเป็นแง่มุมที่รู้จักกันดีของการเมือง MENAมานานหลายทศวรรษ
ด้วยบริบทระดับภูมิภาคนี้ ผู้ก่อความรุนแรงเช่นกลุ่มอิสลามิสต์ในฝรั่งเศสไม่ได้เป็นตัวแทนของศาสนาอิสลามมากนัก เนื่องจากพวกเขามีบริบททางการเมืองที่เฉพาะเจาะจงซึ่งมีตัวอย่างที่เป็นรูปธรรมและเป็นที่รู้จักมากเกินไปเกี่ยวกับการใช้ความรุนแรงเพื่อปิดปากผู้เห็นต่าง
หากความรุนแรงสามารถก่อให้เกิดความรุนแรง มรดกของทั้งลัทธิล่าอาณานิคมตะวันตกและลัทธิเผด็จการหลังอาณานิคมในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือก็ควรที่จะเผชิญ และเชื่อมโยงอย่างชัดเจนยิ่งขึ้นกับบริบทที่กว้างขึ้นของโศกนาฏกรรมในปารีส
การเน้นย้ำถึงอิทธิพลของโครงสร้างทางการเมืองที่กดขี่ในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือสมัยใหม่เป็นแนวทางที่ไม่เกี่ยวข้องกับประเด็นทางจิตวิทยาทางสังคมของผู้โจมตีหรือบริบทเฉพาะของวัฒนธรรมฝรั่งเศสร่วมสมัย
อย่างไรก็ตาม การยอมรับว่าการปราบปรามผู้เห็นต่างแบบเผด็จการในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือนั้นซ้ำเติมที่อื่น และส่งเสริมเครือข่ายที่สามารถรองรับการโจมตีของผู้ก่อการร้ายทั่วโลก ได้เสนอมุมมองทางเลือกในการยิงนักข่าวที่ Charlie Hebdo เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เป็นข้อโต้แย้งที่ต่างไปจากปกติที่ปัญหาอยู่ในศาสนาอิสลามหรือกับชาวมุสลิม ซึ่งเป็นข้อโต้แย้งที่มีแนวโน้มว่าจะยิ่งเพิ่มความขัดแย้งให้มากขึ้นเท่านั้น
ประเด็นสำคัญคือการกดขี่ที่มากเกินไปโดยกลุ่มที่มีอำนาจเหนือทางการเมือง (รัฐบาลหรือองค์กรนอกภาครัฐ) เป็นศูนย์กลางของการสร้างความรุนแรงในตะวันออกกลางและที่อื่นๆ บาคาร่าออนไลน์
